تحقیق در مورد زندگینامه مسلم

لینک *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:16

زندگینامه مسلم &rlm بن عقیل

مسلم&rlm بن عقیل کیست؟

پس از شهادت حضرت على(ع)

خانواده شهیدپرور

سفیر انقلاب کربلا

مسلم، در کوفه

دوران اختفا

زندگینامه مسلم &rlm بن عقیل

روح بزرگ انسانهاى خود ساخته و پاک به دیگران هم، پاکى و ایمان مى&rlm آموزد. صداقت و فداکارى ایثارگران در راه خدا الهام بخش تعهد و فداکارى است. حماسه&rlm هاى جهاد و شهادت مردان بزرگ اسلام، مجاهد ساز و شهید پرور است. عظمت انسانى چهره&rlm هاى پرفروغ تاریخ خونبار ما اسوه همه کسانى است که در زندگى به هدفهایى والاتر از خوردن و خوابیدن اعتقاد دارند و ارزشهاى متعالى را مى&rlm جویند. انسانهاى نمونه از نظر ایمان، اخلاق، شهامت، جوانمردى و استقامت، همیشه زینت تاریخ بوده و هستند.

« مسلم بن عقیل&rlm » یکى از این چهره&rlm هاست. شنیدن نام این انسان والا و سرباز فداکار راه حق، یاد آور همه خوبیها، رشادتها و جوانمردیهاست و خواندن زندگینامه این سردار رشید اسلام، درس آموز و الهام&rlm بخش و سازنده است. حماسه مسلم&rlm بن عقیل در کوفه، پیش درآمدى بر نهضت عظیم عاشورا بود و خود مسلم، پیشاهنگ نهضت&rlm سیدالشهدا -علیه&rlm السلام و سفیر انقلاب کربلا و پیشمرگ حماسه تاریخ&rlm ساز و جاویدان عاشورا بود.

درباره مسلم، چه مى&rlm توان گفت، جز بیان صداقت و رشادت و ایمانش؟ و چه مى&rlm توان نوشت، جز فداکارى و حماسه وآزادگى&rlm اش، و چه مى&rlm توان شنید جز عمل به وظیفه و اطاعت از امام و جهاد در راه حق تا مرز شهادت. و مسلم&rlm بن عقیل کیست؟ تجسمى از ارزشهاى والاى مکتب الگو و اسوه&rlm اى از یک جوانمرد سلحشور و انقلابى پاکباخته و دل به راه خدا داده و سر به راه دوست&rlm سپرده و قدم در راه&rlm حق نهاده و با شهادت به معراج قرب پروردگار رسیده. پس، با هم با چهره این شخصیت&rlm بزرگ،آشنا شویم.

مسلم&rlm بن عقیل کیست؟

در میان جوانان برومند « بنى&rlm هاشم&rlm » مسلم، فرزند عقیل یکى از چهره&rlm هاى تابناک و شخصیتهاى بارز، به شمار مى&rlm رفت. « عقیل&rlm » برادر حضرت على(ع) و دومین فرزند ابوطالب بود. در ترسیم زیر رابطه نسبى مسلم، آشکارتر است:

ابوطالب: - طالب - عقیل - مسلم - جعفر - على - حسین بن على

مسلم&rlm بن عقیل، برادرزاده امیرالمؤمنین و پسر عموى حسین&rlm بن على بود. دودمانى که مسلم در آن رشد یافت، دودمان علم و فضیلت و شرف بود و خاندانى که شخصیت انسانى و اسلامى مسلم در آن شکل گرفت، بهترین زمینه را براى تربیت و تکامل معنوى و حماسى مسلم فراهم کرد. از آغاز کودکى، در میان جوانان بنى&rlm هاشم بخصوص در کنار امام حسن و امام حسین -علیهما السلام بزرگ شد و کمالات اخلاقى و بنیان ولایت و درسهاى حماسه و ایثار و شجاعت را بخوبى فرا گرفت. اجداد مسلم کسانى، چون « ابوطالب&rlm » و « فاطمه بنت اسد» بودند که در فرزندان خویش، شجاعت و ایمان و دلاورى را به ارث مى&rlm گذاشتند و مسلم، شاخه&rlm اى پربار از این اصل و تبار بود و بنا به اصل وراثت،خصلتهاى برجسته را از نیاکان خود به ارث برده بود. (1)

مسلم در زمان حضرت امیر(ع) نوجوانى رشید و پاک بود که به افتخار دامادى آن حضرت نایل شد و با یکى از دختران امام به نام « رقیه&rlm » ازدواج کرد. این وصلت&rlm بر میزان فضیلتهاى مسلم افزود و او را بیشتر در محور « حق&rlm » و در خدمت نظام الهى آن حضرت در دوران خلافتش قرار داد.

به نقل مورخان، در زمان حکومت آن حضرت (بین سالهاى 36 تا 40 هجرى) از جانب آن امام، متصدى برخى از منصبهاى نظامى در لشگر بوده است، از جمله در جنگ صفین، وقتى که امیرالمؤمنین(ع) لشگر خود را صف&rlm آرایى مى&rlm کرد، امام حسن و امام حسین(ع) و عبدالله&rlm بن جعفر و مسلم&rlm بن عقیل را بر جناح راست&rlm سپاه، مامور کرد و بر جناح چپ لشگر، محمدبن حنفیه و محمدبن ابى&rlm بکر و هاشم&rlm بن عتبه (مرقال) را گماشت و مسؤولیت قلب لشگر را به عبدالله&rlm بن عباس و عباس&rlm بن ربیعه و مالک اشتر سپرد (2) .

پس از شهادت حضرت على(ع)

شناسنامه مسلم را، پیش از آن که از نیاکان و سرزمین وقبیله جستجو کنیم، باید در فکر، عمل و زندگانى&rlm اش بیابیم این بهترین معرف مسلم است. مسلم، در دوران خلافت على(ع) در خدمت آن حضرت، مدافع حق بود و پس&rlm از شهادت آن امام، هرگز از حق که در خاندان او و امامت&rlm دو فرزندش، حسنین -علیهما السلام تجسم پیدا کرده بود جدا نشد و عاقبت هم، جان پاکش را بر این آستان فدا کرد.

در دوران امامت دهساله امام حسن مجتبى(ع) که از سخت&rlm ترین دوره&rlm هاى تاریخ اسلام نسبت&rlm به پیروان اهل&rlm بیت و طرفداران حق بود،مسلم با خلوص هر چه تمام در مسیر حق بود و از باوفاترین یاران و از خواص اصحاب امام حسن محسوب مى&rlm شد. پس از شهادت امام مجتبى(ع) که امامت&rlm به حسین&rlm بن على(ع) رسید تا مرگ معاویه که یک دوره دهساله بود باز مسلم را در کنار امام حسین(ع) مى&rlm بینیم. در این دوره بیست&rlm ساله -یعنى از شهادت على(ع) تا حادثه کربلا بسیارى از کسان یا مرعوب تهدیدها شدند یا مجذوب زر و سیم و فریفته دنیا و صحنه حق را رها کردند و یا به معاویه پیوستند و یا انزواى بى&rlm دردسر را برگزیدند، ولى آنان که قلبى سرشار از ایمان و دلى سوخته در راه حق داشتند و مسلمانى را در صبر و مقاومت و مبارزه در شرایط دشوار مى&rlm دانستند، امامان حق را تنها نگذاشتند و با زبان و مال و جان و فرزند، به فداکارى در راه خدا و جهاد فى سبیل الله پرداختند. ارزش و فضیلت پیروان حق در آن دوره، بخصوص وقتى آشکارتر مى&rlm شود که به شرایط دشوار دیندارى و حق&rlm پرستى در روزگار سلطه امویان آگاه باشیم.

لینک منبع و پست :http://campiran.ir/project-98240-%d8%aa%d8%ad%d9%82%db%8c%d9%82-%d8%af%d8%b1-%d9%85%d9%88%d8%b1%d8%af-%d8%b2%d9%86%d8%af%da%af%db%8c%d9%86%d8%a7%d9%85%d9%87-%d9%85%d8%b3%d9%84%d9%85/